zezwierzęcenie

zezwierzęcenie: zezwierzęcenie {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n III, blm {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}od cz. zezwierzęcieć. {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stan tego, kto zezwierzęciał lub proces prowadzący do tego stanu; sadyzm': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zezwierzęcenie w stosunkach międzyludzkich. Pogłębiające się zezwierzęcenie. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

zezwierzęcenie — n I 1. rzecz. od zezwierzęcić, zezwierzęcieć. 2. «stan tego, kto zezwierzęciał, kto został zezwierzęcony» … Słownik języka polskiego
bestialstwo — n III 1. blm «skłonność do znęcania się, pastwienia się w wyrafinowany sposób, zwykle nad osobami słabszymi, bezbronnymi; okrucieństwo, zezwierzęcenie» Odznaczał się wyjątkowym bestialstwem. 2. lm D. bestialstwostw «czyn bestialski» Taka zbrodnia … Słownik języka polskiego
bestialstwo — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. bestialstwowie {{/stl 8}}{{stl 7}} czyn popełniony z wyjątkowym okrucieństwem; czyn bestialski : {{/stl 7}}{{stl 10}}Międzynarodowe potępienie bestialstw okupanta. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias